اینجا دنیای صداهاست

جام جم،  2پله به سمت پایین و  سپس هشت قدم راه و دوباره 6پله به سمت بالا و بازهم هشت قدم راه همینطورادامه می دهی و 55 پله را پشت سر می گذاری به ساختمان شیشه ای می رسی که سر در آن نوشته شده صدای جمهوری اسلامی ایران   وارد سالن بزرگی می شوی استدیو ها یی که از آنها هزاران صدا به بیرون می ریزد او لین چیزهایی است که در بدو ورود خواهی دید ساختمان رادیو بقدری پیچ در پیچ است که اگر بار اول است که  قدم به آن گذاشته ای  حتما گم خواهی شد این ساختمان بزرگ آنقدر محصور است و با نور نئونی پر شده که بعد از ترافیک شلوغ خیابان ولی عصر شما را دچار سر گیجه می کند اینجا دنیای صداها ست  صداهایی که بارها  و بارها در حین رانندگی یا وقتی که سوار تاکسی  بوده ای شنیده ای برخی از صداها بقدری گوش نوازند و طنین زیبایی دارند که در دل احساس خواهی کرد صدایت فوق العاده ضمخت و گوش خراش است بعضی از صداها هم اصلا شبیه صاحبانشان نیستند واما  صدای خوب هم منبع درآمد است و هرکس این نعمت را دارد  خیالش از بابت بیکاری راحت باشد در راه بازگشت از خیابان های پر ترافیک و شلوغ از پنجره اتوبوس چندین پسری را دیدم که روبه روی هم ایستاده و داشتند با زبان اشاره با یکدیگر صحبت می کردند در دل از اینکه ته صدایی دارم و گوشی که صداها را می شنود هزارمرتبه از خداوند در دل سپاس گذاری کردم.