اولین چراغ برق درتهران
سرنوشت روشنایی تهران
در آن ایام روشنایی شهر نیز به وسیله مردم تامین می شد و فانوس هایی در طاقچه های کوچکی که به همین منظور ساخته شده بودند گذاشته می شد که هنوز هم آثار آن در برخی از شهرها دیده می شود.
در عهد قاجاریه، ناصر الدین شاه، عباس خان مهندس باشی که از تحصیل کردگان فرانسه بود را به سمت ریاست بلدیه انتخاب کرد در آن زمان اداراتی به نام "احتساب"،"تنظیف"و "روشنایی" وجود داشتند که امور مربوط به شهر را انجام می دادند اداره روشنایی نیز زیر نظر" نایب قلی" اداره می شد از آنجایی که او مردی عبوس و بد اخلاق بود به همین خاطر مردم نزد خود او را قلی عمر صدا می کردند او برای تامین روشنایی شهر چراغ های فانوسی را بر بالای پایه هایی در خیابان های اراک، باب همایون و علاالدوله و لاله زار نصب کرده بود این چراغ ها هر روز هنگام غروب آفتاب توسط ماموران بلدیه روشن می شد.
از میان روسای بلدیه در دوره قاجاریه کسانی نامی از خود در میان مردم بر جای گذاشتند که در زمان تصدی خود به روشنایی شهر (روشن کردن فانوس ها) توجه داشته اند.
پس از مدتی ناصرالدین شاه شعبه چراغ گاز را در تهران دایر کرد و چراغ های گازجای چراغ های روغنی و نفتی را گرفتند اما بعد از یکی دو سال لوله گاز گرفت و فانوس ها دوباره به خیابان های تهران بازگشتند
سپس برای اولین بار در زمان رضا خان چراغ های فانوسی به چراغ های برقی تبدیل شدند یک روزماموران بلدیه شروع به سیم کشی خیا بان لاله زار کردند و روزبعد تا بانگ صبح چراغ ها را وصل کردند سپس در میان شوق و ذوق مردم چراغ های برق روشن شد بعد از آن خیابان های ناصریه، علاالدوله، باب همایون، چراغ گاز، استامبول با چراغ الکتریکی روشن شدند.
