از گذشته های دور پایتخت مرکز حکو مت ها به شمار می رفته به همین خاطر از اهمیت زیادی برخوردار بودند و همواره پا یتخت ها دروازه های زیادی داشتند چراکه با فتح و سقوط آنها پادشاهان نیز سقوط یا صعود می کردند زمانی که پادشاهی فوت می کرد یا کشته می شد اینکه دروازه به روی چه کسی از مدعیان سلطنت گشوده شود امری بسیار مهم بود چنانکه وقتی میرزا ابراهیم کلانتر دروازه شیراز (پایتخت زندیه) را به روی آقا محمد خان قاجار گشود سلسله قاجار قدرت را به دست گرفت سپس آقا محمد خان تهران را به عنوان پایتخت اعلام کرد وابراهیم کلانتر را به عنوان حاکم شیراز اعلام کرد.
پس از کشته شدن آقا محمد خان قاجار حاکم تهران در قلعه شوش دروازه را بر روی فتح علی شاه ولیعهد گشود و او قدرت را بدست گرفت.
در دوران شاهان بعد هم به این داستان ادامه داشت تا اینکه نوبت به ناصرالدین شاه رسید در این دوره وزیر او میرزا عیسی دروازه ها و برج و باروی سلطنتی را ساخت.
دهات تهران که امروزه یکی از مراکز اصلی شهر تهران به حساب می آیند همچون ناز آباد، مهرآباد وشمس آباد برگرفته از نام همسران میرزا موسی وزیر دومین حاکم تهران در دوره ناصر الدین شاه بوده است.
در سال های پایانی سلطنت 50 ساله ناصر الدین شاه حکومت تهران نصیب دومین پسر او کامران میرزا نایب السلطنه شد که محله های کامرانیه، امیریه و منیریه به نام او و همسر اصلی اش بوده است.
پس از انقلاب نام بیشتر محله های شهر تهران تغییر یافتند اما خوشبختانه نام این محله ها تاکنون تغییری نکرده است.
سلام عزیزم
۱سری بهم بزن بابای
یعنی ما که الان منظریه ام ... از اسم منظر خانوم ... زن نمی دونم چندم شاه قلی خان قوقول الدوله اومده؟؟؟!! وایییییی!!!