خویشتن

یادداشت هایی درباره همه چیز

خویشتن

یادداشت هایی درباره همه چیز

نگاه

 

 

 

هر روز همچون تصویری در کنار خیابان می روید و سپس با عبور ماشینی ناپدید می شود این اتفاق هر روزه هنگامی که خورشید طلوع می کند و نور زرد رنگش را بر آسفالت خیابان می پاشد می افتد.

 

تصویر صامتی از یک حرکت تکراری ایستادن و سپس ناپدید شدن اما چنین تصویری او را به دیدن هر روزه عادت می دهد داستان جذابی از نفوذ آهسته یک اضطراب در قلبی که هر روز با نور خورشید گرم می شود.

 

 روز ها می گذرد تصویر ناپدید شدن را از سر می گیرد انگار می خواهد گم باشد می ترسد روزها او را به بازی بگیرند.

 

 

 

نظرات 2 + ارسال نظر
غریبه آشنا شنبه 27 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 13:50 http://ataei.blogsky.com


سلام به تو دوست خوبم ....
و ب جالب و پر محتوایی داری ...سیوش میکنم که با دقت کافی بخونمش .... حتما من رو از به روز رسانی وبلاگتون مطلع کنید .... از امروز به بعد من یکی از طرفدارای وب شما هستم

(¯`v´¯)
`*.¸.*´
¸.•´¸.•*¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•´ .•´ ¸¸.•¨¯`•
_____****__________****
___***____***____***__ ***
__***________****_______***
_***__________**_________***
_***_____________________***
_***_____________________***
__***___________________***
___***_________________***
____***__MYHOTLOVE__***
______***___________***
________***_______***
__________***___***
____________*****
_____________***

حامد یکشنبه 28 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 18:21 http://forood.blogfa.com

خوشت بیاد یا نه، روزگار همه رو به بازی گرفته؛ بازی روزمرگی.
البته شاید به دلایلی خیلی هم بد نباشد. به هر حال، باید زندگی کرد، باید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد