بازی دوم وطن

   

وطنم پاره ی تنم ای زادگاه میهنم         بر خاک تو بوسه می زنم  ایران

وطن مرزهای قلب من است محدوده ای که در آن به شدت حس ناسیونالیستی می کنم وطن من در روزهای بیم و امید بسیاری زیسته مردان و زنانش خون و دل ها خورده اند و مصیبت های بزرگی را در طول تاریخ به دوش کشیده اند و در خستگی مفرط جان دادند تا فریا د بر آوردند  ای ایران  .... 

نسل من چه بهای سنگینی پرداخت تا ایران بایستد تا من بگویم که ایرانی هستم و کوله بارم  درد و رنجی است به بزرگی نسل ها که بر دوش می کشم و تا خواستم لب بگشایم که س و خ ت م بر لب جاده حوادث ساکت ماندم

 ترک وطن

 ادامه زندگی با نیمه غایب وجودم و رنج هایی بس طولانی